ที่สีโฟมส่วนใหญ่จะถูกกำหนดโดยปรากฏการณ์ต่อไปนี้:
การรบกวนของแสง:
เมื่อแสงผ่านฟิล์มโฟมและสะท้อนทั้งสองด้านของภาพยนตร์เรื่องการรบกวนจะเกิดขึ้น ความแตกต่างของเฟสของคลื่นแสงอาจทำให้เกิดความยาวคลื่นบางอย่างเพื่อเพิ่มหรือยกเลิกซึ่งกันและกัน ความหนาที่แตกต่างกันของฟิล์มทำให้แสงของความยาวคลื่นที่แตกต่างกันไปรบกวนในสถานที่ต่าง ๆ ส่งผลให้เกิดเอฟเฟกต์รุ้ง
ฟิล์มทินเนอร์สีที่สว่างขึ้น ยิ่งฟิล์มหนาขึ้นเท่าไหร่สีก็จะเบลอมากขึ้นหรือดูขาว
การหักเหของแสง:
เมื่อแสงเข้าสู่ฟิล์มโฟมทิศทางของการแพร่กระจายของแสงจะเปลี่ยนไปเนื่องจากการหักเห ความหนาและคุณสมบัติพื้นผิวที่แตกต่างกันของฟิล์มโฟมทำให้เกิดความยาวคลื่นที่แตกต่างกันของแสงในการหักเหในมุมที่แตกต่างกันทำให้เกิดผลสีสัน
ภาพสะท้อนของแสง:
พื้นผิวของโฟมมักจะมีคุณสมบัติสะท้อนแสง ส่วนหนึ่งของแสงสะท้อนกลับขึ้นไปในอากาศในขณะที่อีกส่วนหนึ่งแทรกซึมเข้าไปด้านในของฟิล์ม คลื่นแสงที่สะท้อนทั้งสองในชั้นด้านหน้าและด้านหลังของฟิล์มโฟมจะทับซ้อนกันทำให้เกิดเอฟเฟกต์สัญญาณรบกวนซึ่งส่งผลต่อสีของโฟม
ความตึงผิวและความหนาของฟิล์ม:
แรงตึงผิวของโฟมกำหนดความเสถียรและความหนาของฟิล์มโฟม ความตึงผิวที่สูงขึ้นมักจะทำให้ฟิล์มบางลงซึ่งช่วยเพิ่มผลกระทบของการรบกวนของแสงและสร้างสีรุ้งมากขึ้น ความตึงผิวที่ต่ำกว่าทำให้ฟิล์มโฟมหนาขึ้นซึ่งอาจทำให้สีอ่อนลงหรือสีขาว
ประเภทของแหล่งกำเนิดแสงและมุมการสังเกต:
สีของโฟมได้รับผลกระทบจากธรรมชาติของแหล่งกำเนิดแสง
และมุมการสังเกต การสังเกตในมุมที่แตกต่างกันจะเห็นเอฟเฟกต์สัญญาณรบกวนที่แตกต่างกันส่งผลให้เกิดเอฟเฟกต์ภาพสีที่แตกต่างกัน
ในระยะสั้นสีโฟมถูกกำหนดโดยการรบกวนการหักเหและการสะท้อนแสงรวมถึงความหนาของฟิล์มโฟมแรงตึงผิวและปัจจัยอื่น ๆ
